Θλάσεις - Τι είναι και πως αντιμετωπίζονται
2015-06-10 16:10
Τι είναι η νόσος
Η κάκωση – τραυματισμός των μυών στον ανθρώπινο οργανισμό ονομάζεται θλάση.
Πού οφείλεται η νόσος – Αίτια - Παράγοντες που την πυροδοτούν
Το πιο σύνηθες αίτιο μιας θλάσης είναι ο τοπικός τραυματισμός στη περιοχή των μυών ή στη μυοτενόντιο περιοχή κοντά στις αρθρώσεις.
Άτομα τα οποία ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα στις θλάσεις. Επίσης άτομα τα οποία έχουν υποστεί θλάσεις στο παρελθόν έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξαναπάθουν θλάσεις στην ίδια περιοχή.
Επιδημιολογικά στοιχεία
Οι πιο συχνές θλάσεις είναι οι θλάσεις των μυών των κάτω άκρων, όπως η θλάση των μηριαίων μυών, και η θλάση της γαστοκνημίας (γάμπα). Οι ποδοσφαιριστές, οι δρομείς και γενικώς οι αθλητές έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν θλάσεις. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση στα φύλλα και τις ηλικίες.
Πως εκδηλώνεται η νόσος - Συμπτώματα
Οι θλάσεις συμβαίνουν περισσότερο στη περιοχή του μυοτενοντίου τμήματος (εκεί που συνδέεται ο μυς με τον τένοντα) και λιγότερο στην κύρια μάζα του μυός. Κύρια συμπτώματα στις καταστάσεις αυτές είναι ο άμμεσος πόνος, η τοπική ευαισθησία στη περιοχή, η ανάπτυξη οιδήματος (πρηξίματος) και ο περιορισμός της κίνησης στις συνοδές εκατέροθεν αρθρώσεις. Συχνά μπορεί άμμεσα να παρατηρηθεί εκχύμωση (μελάνιασμα) στην περιοχή της θλάσης. Αυτό είναι αποτέλεσμα αιματώματος στην περιοχή.
Διάγνωση της νόσου – Εξετάσεις
Οι θλάσεις διαχωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Θλάσεις πρώτου βαθμού (μικρή ρήξη των μυικών στοιχείων), Θλάσεις δευτέρου βαθμού (μερική ρήξη των μυικών στοιχείων- διατήρηση όμως της συνέχειας του μυός), θλάσεις τρίτου βαθμού (πλήρης διατομή του μυός – ή διατομή του μυοτενοντίου πετάλου – κόβεται ο μυς).
Βασικά χαρακτηριστικά της θλάσης
Η θλάση πρώτου βαθμού είναι σχετικά ανώδυνη και αποθεραπεύεται γρήγορα. Ο μικρός αριθμός των μυϊκών ινών που αποκολλούνται μπορεί να προκαλέσει οίδημα και πόνο κατά την επαφή. Η κίνηση στις παρακείμενες αρθρώσεις δεν είναι περιορισμένη, ενώ η τοποθέτηση πάγου απ τη πρώτη κιόλας στιγμή του τραυματισμού και για 10 έως 12 λεπτά κρίνεται αναγκαία. Η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και η φυσιοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στην απορρόφηση του οιδήματος και στη γρηγορότερη αποκατάσταση του προβλήματος.
Στη θλάση δευτέρου βαθμού, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, αφού ο πόνος και το οίδημα παρουσιάζονται πιο έντονα. Στην τραυματισμένη περιοχή υπάρχει συνήθως αιμάτωμα και ο αριθμός των ινών που έχουν αποκολληθεί είναι σχετικά μεγάλος. Για την πρόληψη της ρήξης περισσότερων μυϊκών ινών και για την απομάκρυνση του αιματώματος απαιτείται παγοθεραπεία και επίδεση της περιοχής τα πρώτα 24ωρα, ενώ στη συνέχεια πρέπει να πραγματοποιηθεί φυσιοθεραπεία και εκτέλεση ειδικών ασκήσεων για την επαναπόκτηση των λειτουργικών δυνατοτήτων του τραυματισμένου μέλους.
Στην τελευταία περίπτωση, στη θλάση τρίτου βαθμού, υπάρχει αποκόλληση ενός ή περισσότερων τμημάτων του μυός με αποτέλεσμα η κίνηση της άρθρωσης να είναι ελάχιστη ή ανύπαρκτη. Τότε ο πόνος είναι έντονος, υπάρχει εμφανές οίδημα και αιμάτωμα και συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του προβλήματος.
Ποιες είναι οι επιπλοκές
Οι επιπλοκές στις θλάσεις έχουν άμμεση σχέση με την κατηγορία της θλάσης. Από την απλή ρήξη του μυός έως τη μυοτενόντιο ρήξη οι επιπλοκές διαβαθμίζονται. Σε βάθος χρόνου πολλές θλάσεις μυών είναι δυνατό να δημιουργήσουν επασβεστώσεις από τα αιματώματα που έχουν αναπτυχθεί στη περιοχή. Τα παραπάνω είναι εμφανή στις ακτινογραφίες και δηλώνουν ότι κάποτε υπήρξε τραύμα στη περιοχή.
Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης
Η συντηρητική αγωγή είναι καταρχήν η πρώτη προσέγγιση στην αντιμετώπιση των θλάσεων. Αυτή αποτελείται από περίδεση του μυός (άνω ή κάτω άκρο) με ελαστικό επίδεσμα, χρήση νάρθικων ανάπαυσης, αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή, τοποθέτηση πάγου τις δυο πρώτες ημέρες και ακολούθως φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση. Οι θλάσεις δεύτέρου και τρίτου βαθμού κατά την εκτίμηση του γιατρού και ανάλογα με τις συνοδές βλάβες χειρουργούνται. (συρραφή μυός).
Πώς να προφυλαχτείτε από τη νόσο - Πρόγνωση
Η προφύλαξη κατά την διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων με προαγωνιστική φυσικοθεραπεία και η ενίσχυση των περιοχών που έχουν ιστορικό θλάσεων με ελαστικούς επιδέσμους, μειώνει τις πιθανότητες τραυματισμού των μυών.
Restart Sports Therapy
Λεωνιδάκης Χρήστος
Βούρδας Θανάσης